زمینه و هدف: این تحقیق به نقش تعاملات اجتماعی پلیس راهنمایی و رانندگی (راهور) در رعایت قوانین و مقررات راهنمایی از سوی رانندگان در راستای برنامه های کلان جامعه محوری پلیس و بهره گیری از تعامل مردم در رعایت قوانین راهور صورت گرفته است. این تحقیق که از نظریات جامعه شناسی و روان شناسی استفاده کرده است، بر این اصل استوار است که به میزان افزایش تعامل پلیس با رانندگان، آنها نیز ارتباطات خود را با پلیس افزایش داده و به قوانین راهور احترام می گذارند.مواد و روش ها: نوع پژوهش کاربردی و روش آن پیمایشی است. فرضیات تحقیق نیز در پرتو مبانی نظری و تجربی تدوین و فرموله شده و مشتمل بر 5 فرضیه (تعاملات اجتماعی، برقراری ارتباط با مردم، ابزار خشونت، توجه به خواسته مردم، و استفاده از نظام تشویق و تنبیه) است. جامعه آماری تحقیق در دو بخش کارکنان راهور ناجا در محدوده شهرک آزمایش و رانندگان 5 منطقه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران بزرگ را تشکیل می دهند. حجم نمونه آماری 250 نفر با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای برای کارکنان راهور و نمونه گیری تصادفی ساده برای رانندگان انجام گرفته است.یافته ها: مبنی بر این که هر چه تعامل اجتماعی پلیس و نگرش پلیس راهور نسبت به برقراری ارتباط با مردم بیشتر شده و پلیس راهور از ابزارهای خشونت کمتر استفاده نماید و توجه بیشتری به خواسته های مردم داشته باشد مردم نیز به قوانین راهور پایبندتر شده و نظام تشویق و تنبیه در میان کارکنان راهور می تواند در افزایش تعاملات اجتماعی آنان و پایبندی مردم به قوانین راهنمایی موثر باشد.

زمینه و هدف: پلیس راهنمایی و رانندگی در حال حاضر برای اجرای ماموریت های ذاتی خود از روش های مختلفی از جمله افزایش تیم های گشتی و به کارگیری تجهیزات مختلف استفاده می کند. این در حالی است که کماکان در اجرای وظایف با مشکلات مختلفی روبه رو است. از این رو برای هرچه بهتر اجراکردن مقررات و رضایت­ ­ مندی شهروندان از عملکرد پلیس، نیاز به بازنگری در روش کار و عملکرد خود دارد. هدف از این تحقیق، تحلیل فضایی جانمایی گشت های خودرویی پلیس راهنمایی و رانندگی به منظوراستقرار گشت­ های خودرویی پلیس در مکان­ های مناسب و مدیریت ترافیک شهر است. روش: روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل آمار فضایی و روش های آماری-گرافیکی در قالب سیستم اطلاعات جغرافیایی بهره گرفته شده است. برای اولویت­ بندی معیارها و زیرمعیارهای مکان­ یابی گشت­ های خودرویی از روش AHP و نرم افزار اکسپرت چویز استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان داد که معیار تصادف دارای بیشترین اهمیت و معیار توپوگرافی دارای کمترین اهمیت در بین سایر معیارها است. هم چنین، زیرمعیار تصادف فوتی با وزن 386/0 دارای بیشترین وزن و زیرمعیار فاصله از مناطق مسکونی کمترین وزن را نسبت به سایر زیر معیارها داشته است. نتیجه گیری: با تشریح وضعیت فعلی گشت های خودرویی پلیس و شناساندن نقایص آن، متغیرهای موثر در جانمایی گشت­ های خودرویی پلیس مشخص و اولویت بندی شد. هم چنین چگونگی جانمایی صحیح براساس اولویت­ ­ ها به دست آمد.

هدف: هدف از این بررسی اندازه گیری ابعاد 5 گانه خستگی شامل عمومی، جسمانی، ذهنی، کاهش فعالیت و کاهش انگیزه وبررسی تاثیر فاکتورهای سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل، سابقه کاری و ابتلا به بیماری بر خستگی است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی بود و و 250 نفر از افسران پلیس راهنمایی و رانندگی از 15 منطقه شهر تهران، در آن شرکت نمودند که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. خستگی در دو مرحله- قبل از شروع کار و پس از کار با استفاده از پرسشنامه استاندارد سنجش چند بعدی خستگی (MFI: Multidimensional Fatigue Inventory) اندازه گیری و اطلاعات جمعیت شناختی نیز جمع آوری شد. داده ها با استفادهاز نرم افزار SPSS نسخه 18 و روش های آمار توصیفی، آزمون های تی و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان دادند که پیش از شروع و پس از اتمام کار، خستگی عمومی با متوسط 13.5 و 15.6 به ترتیب در مرحله اول و دوم بیشترین میزان و کاهش فعالیت با متوسط 7.7 و 9.2 به ترتیب در مرحله اول و دوم کمترین میزان را در میان افسران پلیس دارد. خستگی قبل از کار در تمامی ابعاد به طور معنی داری پایین تر از خستگی پس از اتمام کار بود. همچنین مشاهده شد که وضعیت تاهل، سابقه کاری، ابتلا به بیماری، شنیدن صدای وزوز در گوش، عادت ورزش و استفاده از عینک آفتابی به طور معنی داری (P≤0.05)، با ابعاد متعدد خستگی رابطه دارند.نتیجه گیری: یافته های این تحقیق وضعیت خستگی را در میان افسران پلیس راهنمایی و رانندگی و همچنین تاثیر برخی ازمتغیرهای جمعیت شناختی را بر آنها نشان داد. به نظر می رسد انجام مطالعات بیشتری برای آشکار ساختن رابطه میان خستگی و سایر متغیرهای جمعیت شناختی نیاز است، تا درک عمیق تری از علل خستگی فراهم شود.

زمینه و هدف: ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮐﺎر ﻣﺠﻤﻮﻋـﻪای از وﯾﮋﮔﯽ­ﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻗﺖ و ﺳﺮﻋﺖ ﻋﻤﻞ، ﺳﺎزﮔﺎری ﺷﻐﻠﯽ، اﻧﮕﯿﺰه ﮐﺎری، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ، ﺗﻼش ﺑـﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ آن­ها، ﻫﻤﮑـﺎری ﮔﺮوﻫـﯽ و ﺗﻼش ﺑﺮای ارﺗﻘﺎی ﻣﻬﺎرت­ﻫﺎی ﮐﺎری  که ﺑـﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿـﺖ در اﻫـﺪاف ﺳـﺎزﻣﺎﻧﯽ و اﻓـﺰاﯾﺶ  ﺑﻬﺮه­ وری ﻣﯽ­اﻧﺠﺎﻣﺪ. هدف این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر ارتقای فرهنگ کاری کارکنان پلیس راهور فراجا می باشد.روش: این پژوهش از بُعد هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده­ ها پیمایشی است. ابزار گردآوری داده ها پرسش­نامه محقق ساخته بوده که برای تأیید اعتبار آن از روش محتوایی  و برای تعیین پایایی، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده که مقدار آن 86/0 برآورد شد. در این پژوهش برای آزمون فرضیه ­ها از شاخص آماری همبستگی پیرسون استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه، کلیه کارکنان پلیس راهور فراجا بوده که برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است. حجم نمونه 245 نفر تعیین و از طریق نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب گردیده ­اند .یافته­ ها: چهار عامل اصلی شامل عوامل اقتصادی، فرهنگی، سازمانی و اجتماعی بر فرهنگ کاری کارکنان پلیس راهور تأثیر دارد.نتیجه ­گیری: مهندسی مجدد ابعاد شخصیتی کار در پلیس راهور فراجا با محوریت فرهنگ کار مبتنی بر ارزش ­های معنوی و تدوین نظام جامع هویت کاری در محیط سازمانی، توجه بیشتر به کارکنان و دادن مسئولیت و ایجاد زمینه ­های ابراز خلاقیت و ابتکار عمل با نگرش به ایجاد زمینه ارتقای شغلی از مهم­ترین عوامل ارتقای سطح فرهنگ کاری کارکنان پلیس راهور می­ باشد. 

پلیس راهور ناجا در سال های اخیر، توجه ویژه ای را به آموزش کودکان و نوجوانان از طریق اجرای برنامه های «همیاران پلیس» و «پلیس یاران نوجوان» معطوف نموده است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر واگذاری نقش همیار پلیس بر یادگیری قوانین راهنمایی و رانندگی در کودکان انجام شده است. اینپژوهش، نیمه آزمایشی و طرح آن به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش را کودکان پسر 10 تا 12 ساله شهر تهران تشکیل داده اند و از بین آن ها، 30 کودک به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه، 15 نفر). سپس پرسش نامه ای روا و پایا (آلفای کرونباخ 91/0) درمورد قوانین راهنمایی برای کودکان طراحی و در اختیار آن ها قرار گرفت. در ادامه به گروه آزمایش، نقش همیار پلیس واگذار شد و سه هفته بعد، مجددا همان پرسش نامه در اختیار هردو گروه قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که نمرات گروه گواه در دو مرحله آزمون قوانین رانندگی تغییر چندانی نداشتند؛ درحالی که در گروه همیاران، این میانگین پس از واگذاری نقش همیار پلیس، افزایش زیادی داشت. همچنین، میانگین نمرات آزمون کودکان در دو گروه آزمایش و گواه، در ابتدای پژوهش کاملا مشابه بود؛ اما پس از واگذاری نقش همیار پلیس به گروه آزمایش، تفاوت قابل توجهی بین نمرات دو گروه ایجاد شد. به این ترتیب، با واگذاری نقش همیار پلیس به کودکان، یادگیری آن ها به طور قابل توجهی در سه سطح نگرش، دانش و رفتار بهبود می یابد.

بی تردید یکی از ویژگی ها و قابلیت های پلیس جامعه محور، برقراری تعامل سازنده از جمله ارتباط کلامی صحیح و موثر با مردم است. ارتباطی که هم آمرانه و مقتدرانه و با اجرای قانون همراه باشد و هم مردم آن را بپذیرند و بی ادبانه و غیرمحترمانه تلقی نکنند.حصول این مقصود متعالی، به ویژه در جامعه ایرانی، با دشواری ها و پیچیدگی های خاصی رو به رو است. این مقاله برآنست تا برخی از ظرافت ها و مهارت های ارتباط کلامی پلیس راهور (راهنمایی و رانندگی) و چالش های پیش روی آن را مطرح و در صورت امکان راهکارهایی برای آن ارایه کند. هر چند این نوشتار به طور خاص پلیس راهور را موضوع بحث قرار می دهد ، اما آن چه که درباره مبانی نظری و ارتباط کلامی و تعاملات اجتماعی و موانع ساختاری آن گفته شد، تنها اختصاص به پلیس راهور ندارد و مخاطب آن سازمان پلیس به طور عام می تواند باشد. بدیهی است این مطالعه، آغاز راه است و باب مطالعات بیشتر و عمیق تر با استفاده از داده های میدانی همچنان باز است.

امروزه سنجش رضایت مندی جامعه یکی از مهم ترین عوامل موفقیت سازمان ها، اعم از دولتی و خصوصی در جهت نیل به اهداف و رسالت آن ها است. چرا که شناخت دیدگاه های مردم از جمله مهم ترین و مفید ترین ابزار مدیریت، سیاست گذاری و برنامه ریزی برای مدیران و برنامه ریزان سازمان ها محسوب می گردد. از این رو می باید سازمان ها تصویر روشنی از بازتاب های اجتماعی و ارزیابی های مردمی از اقدامات و سیاست های اجرا شده در سطح جامعه داشته باشد تا بتواند از طریق این ارزیابی ها و بازخوردها، اصلاحات لازم را در برنامه ها و سیاست های جاری و آینده سازمان خود، برای رسیدن به حد مطلوب به وجود آورند. در این راستا پلیس راهنمایی و رانندگی با توجه به اهداف و مأموریت های محوله آن، نسبت به سایر رده ها و بخش های سازمان ناجا در تعامل، تماس مسقیم و ارتباط نزدیک تری با مردم است. مقاله حاضر با هدف اصلی تهیه و استاندارد ساختن ابزاری صحیح و معتبر به منظور سنجش رضایت مردم از عملکرد پلیس راهور در سراسر کشور، تلاش دارد تا با استفاده از روش های تحقیق همبستگی و زمینه یابی (پیمایش) معیارها و مولفه های رضایت مندی جامعه، عملکرد پلیس راهور را در جهت رفع نقاط ضعف و افزایش توانمندی های نیرو، شناسایی و به دو صورت اسنادی و میدانی آن ها را مورد ارزیابی و سنجش قرار دهد؛ هم چنین  به لحاظ ارزیابی مولفه ها به ترتیب مولفه های ایجاد امنیت، تبحر و مهارت، ادب و نزاکت پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا بیشترین رضایت را به خود اختصاص داده و مولفه های پاسخ گویی، ارتباط و نزدیکی با مردم و مولفه شفافیت پلیس راهنمایی و رانندگی کمترین رضایت مندی را داشته اند.

منزلت اجتماعی قضاوتی است که به موجب آن، جامعه، حیثیت و محبوبیت بیشتری به فلان موقعیت یا به فلان پایگاه اجتماعی می دهد و به طور کلی آنها را به هر دلیلی به موقعیت ها و به پایگاه های اجتماعی دیگر ترجیح می دهد.این پژوهش تحت عنوان «بررسی عوامل موثر بر منزلت اجتماعی پلیس راهنمایی و رانندگی از دیدگاه کارکنان راهنمایی و رانندگی استان اردبیل» در سال 1386 با هدف شناسایی و تبیین علمی برخی از عوامل موثر بر ارتقای منزلت اجتماعی کارکنان پلیس راهنمایی و رانندگی انجام شده است. این عوامل شامل: رفتار و عملکرد کارکنان، وضعیت معیشتی، وضعیت ظاهری کارکنان، تجهیزات و امکانات پلیس، وضعیت خانوادگی کارکنان و نوع وظایف پلیس راهنمایی و رانندگی می باشد.برای انجام این پژوهش، تمامی کارکنان پلیس راهنمایی و رانندگی استان اردبیل به عنوان نمونه انتخاب شدند و از طریق 100 پرسشنامه، داده های لازم جمع آوری گردید و سپس با استفاده از آزمون های آماری T و فریدمن هر یک از فرضیه ها مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد که 6 متغیر رفتار و عملکرد، وضعیت معیشتی، تجهیزات و امکانات پلیس، وضعیت ظاهری، وضعیت خانوادگی و نوع وظایف پلیس راهنمایی و رانندگی بر منزلت اجتماعی تاثیر دارند.